Lato się skończyło? Ależ to nieprawda. Bo właśnie w ubiegły wtorek mieliśmy wspaniałą letnią pogodę. W Jaworzu Nałężu z autobusu wysiadło aż 26 osób. Zanim wyruszyliśmy na szlak Witek zaproponował nam obejrzenie lokalnej ciekawostki – miejsca gdzie w XIX wieku funkcjonowała huta szkła. W niezwykle prymitywnych warunkach szkło pozyskiwano z kamieni piaskowcowych używając do opalania miejscowego drewna. Humory znakomite, idziemy dalej w głąb doliny potoku Jasionka, po drodze mijamy miejsce do morsowania. Po ok. półgodzinnym marszu zaczynamy dość stromo podchodzić pod górę. Pojawia się coraz więcej słońca i złocistych liści. Pierwszy postój wykorzystujemy na częstowanie się „barszczykiem” Kornela, odpoczynek i zrobienie zdjęcia z banerem. Ruszamy tzw. Biegiem Ondraszka, który stanowi płaj góry Bucznik oddzielającej Jaworze Nałęże od Jaworza Górnego. Trasa przepiękna, słonce grzeje mocno, bezlistne buki rzucają długie cienie. Kiedyś trasa ta była wykorzystywana przez biegaczy narciarskich, obecnie, przy braku śniegu w zimie, zatraciła swój narciarski charakter. Wkrótce zaczynamy schodzić do Jaworza Górnego, ogrania nas cień doliny i już nie jest tak ciepło. Zaczynają pojawiać się zabudowania i niebawem dochodzimy do drogi prowadzącej do hotelu „Jawor”. Za kilkanaście minut mamy autobus a na następnym przystanku dosiadają trzy zgubione „owieczki”. Postanawiamy, że sezonu jeszcze nie kończymy i już umawiamy się na przyszły wtorek.

Magurka po raz kolejny ale całkiem inaczej.
Spotykamy się na górnej płycie dworca PKS i jedziemy do Wilkowic.
Wyjazd o godzinie 8.20 autobusem PKS do Wilkowic Górnych.
Stamtąd zielonym szlakiem, szosą asfaltową podchodzimy na Magurkę. Z Magurki schodzimy trasą narciarską na przełęcz Przegibek, potem do autobusu linii 11 w Straconce.
Czas przejścia ok. 3 godziny.
Do zobaczenia – Teresa i Witek Kubikowie