Utrzymująca się od dłuższego czasu słoneczna pogoda sprzyjała spacerowiczom, którzy w 15 osobowej grupie wybrali się do Wapienicy.

Ścieżką leśną doszli do Zapory gdzie w zbiorniku Wielka Łąka zauważyli niski poziom wody. Susza więc nie tylko widoczna w ogródkach, w lesie, potokach….ale i w zbiornikach wodnych.

Z nad zapory, wzdłuż rzeki Wapienica dotarli do znanej cukierni Zdrowak, gdzie zakończyli spacer.

Kwiatem spaceru została Kokoryczka z białymi kwiatami zwisającymi na długich szypułkach.

Pozdrawia Alina

 

Miało być tak pięknie; urokliwa droga przez las, zakończona piknikiem, a tu przy podchodzeniu w górę rzeki zrobiło się dżdżysto i mglisto, spacer trzeba było więc skrócić a piknik na trawie zamienić na biesiadę w oberży. Mimo tych przeciwności wycieczka się udała, W drodze towarzyszyły nam śpiewające ptaki, zobaczyłyśmy wiele kwitnących roślin, spośród których wybrałyśmy „naszą” – czyli; pierwiosnka,  a nasza jedenastka w całości dotarła do celu i razem w pełnym słońcu, wracała w innym już klimacie.

       Stenia

 

Cieszyn przywitał nas ładną pogodą, więc nasza szesnastka ruszyła najpierw w stronę Rynku. Upewniliśmy się, że na tym pięknym XV wiecznym placu nadal stoją perły renesansowej architektury. Z radości „zaliczyliśmy” kanapeczki ze śledziem w znanym miejscu. Po obejrzeniu pięknego holu w ratuszu poszliśmy w kierunku Cafe Muzeum czyli dawnej stajni i przeszliśmy do ogrodu w stylu francuskim, by przysiąść na chwilkę i podziwiać rodzącą się wiosnę.
Miłymi uliczkami powędrowaliśmy w stronę Przykopy czyli Wenecji Cieszyńskiej.
Madzia czytała nam po drodze wszystkie informacje o ważnych miejscach i zabytkowych obiektach.
Na wzgórzu zamkowym nie tylko zieleniła się trawa, ale pięknie zakwitły wiosenne kwiaty – za symbol naszej wycieczki obraliśmy błękitną cebulicę, która tam tworzyła niebieskie dywany.
Podzieliliśmy się na 2 grupy – jedna postanowiła już wrócić do Bielska, druga przeszła do czeskiego Cieszyna – tu miło zakończyliśmy pobyt w pubie-pizzerii.
Należy także nadmienić, że dzięki ładnej pogodzie, cieszyńskie magnolie już prawie rozkwitły.
Dokumentację fotograficzną sporządziła jak zwykle Stenia.
Karina

 

Nareszcie wiosennie, pogodnie, ciepło, choć nieco ociężali po świętach, w grupie 15 osób ruszamy w trasę. Mijamy schronisko na  Dębowcu i schodzimy w ul. Łowiecką, by za Barem dla Strudzonego Rowerzysty skręcić w stronę rzeki. Po drodze przepuszczamy grupę jeźdźców na koniach. Nasza trasa bardzo się zmieniła, wycięto kawał lasu  pod budowę drogi, las i zagajniki nad rzeką wybitnie się przerzedziły, jak grzyby po deszczu wyrosły nowe domy, dostęp do rzeki stał się trudniejszy. Wiosna,mimo wszystko, zwycięża; towarzyszą nam ptaki, podziwiamy znajome nam i nieznajome kwiatki nad rzeką. Jeden z nich, ZŁOĆ ŻÓŁTA –  Gagea lutea, została  symbolem naszej wycieczki.   Na koniec  spotkała nas niemiła przygoda – gdy zmęczeni, spragnieni dotarliśmy do naszej cukierni, zastaliśmy kartkę: NIECZYNNE! Pobliski bar też zamknięty! Tak więc „kropki nad i „nie było, więc imprezę musimy powtórzyć.

Stenia

                                                                                                                                     Stenia

Spotykamy się na przystanku Armii Krajowej/Parking o godz. 10:00.

Autobus nr 8 rusza z przystanku przy Dworcu PKS o godz. 9:30.

Można też dojechać autobusem nr 7.

     O godz. 10:00 wyruszamy na Dębowiec a następnie  w kierunku Wapienicy. Tym razem schodzimy w stronę lotniska, które potem omijamy ul. Jeżynową i dalej wzdłuż rzeki dochodzimy do kawiarni Zdrowaka. 

      Z okazji nadchodzących świąt biletem wstępu do kawiarni będzie jajko – pisanka własnego wyrobu. Może być tylko „cebulowa”!

Wybierzemy najładniejszą pisankę a potem podzielimy się jajeczkiem i przegryziemy ciasteczkiem, aby  mieć radosną Wielkanoc!

       Do zobaczenia z wesołą gromadką – Katarzyna Lekki

Obejrzeliśmy jeden z najbardziej  interesujących kościołów na Śląsku – Kościół Jezusa Chrystusa Odkupiciela znajdujący się w Czechowicach-Dziedzicach, powstały w latach 1995- 1998,  zaprojektowany i zbudowany przez architekta Stanisława Niemczyka  zwanego polskim Gaudim. Zachwyciła nas ta świątynia swoją oryginalnością.  Zadziwiająca to budowla; z trzema wieżami, wyrastającymi z podłoża, z ceglanymi murami inkrustowanymi kamieniem polnym i specjalnie wypalaną cegłą, drogą krzyżową utworzoną z przywiezionych z Portugalii azulejos, ciepłym, niedużym kameralnym, jednoprzestrzennym wnętrzem i wieloma  elementami i detalami,  których wymienić i obejrzeć za pierwszym razem nie sposób.

Stenia

Hu! hu! ha! Nasza zima zła!
Szczypie w nosy, szczypie w uszy,
mroźnym śniegiem w oczy prószy,
wichrem w polu gna!
Nasza zima zła!
 
Hu! hu! ha! Nasza zima zła!
Płachta na niej długa, biała,
w ręku gałąź oszroniała,
a na plecach drwa…
Nasza zima zła!
 
Hu! hu! ha! Nasza zima zła!
A my jej się nie boimy,
dalej śnieżkiem w plecy zimy,
niech pamiątkę ma!
Nasza zima zła!
 
Z wielkim hukiem, na kolorowo i z pieśnią na ustach pożegnaliśmy zimę. Miało to miejsce w nad rzeką Białą w dzień przesilenia, czyli 20 marca. Dziękujemy Danusi i Bronkowi za przygotowanie oprawy artystycznej naszej uroczystości.

                                                                                                                                                                             Stena